tandarts
Door: stella
04 November 2006 | India, Kānchipuram
hartelijk bedankt voor alle reacties. ik pas goed op hoor! want ik ben heus niet zo'n held. ik lees hier de "hindu" in het engels geschreven, veel plaatselijk nieuws. zo reden er 3 dagen geen share-auto's want er was een ongeluk gebeurd. een volgeladen share-auto (soort riksha) was op een onbewaakte treinovergang blijven steken en 17 mensen waren dood. men beraadt zich nu over strengere regels wat betreft dit vervoer. de autotjes met een soort brommermotor zijn inderdaad afgeladen en de mensen hangen buiten. ik vind het al heel gewoon en pers me overal tussen. het is geen dengue want ze heben helemaal geen gewrichtspijn. ik ben ondertussen niet meer ongerust maar alleen 'caring' want ik ken nu het verloop. hoge koorts een paar dagen en dan geleidelijk minder, veel hoesten. er heerste hier ook de chikugunja koorts overgebracht door muggen, maar daar leek het ook niet erg op. het feit dat iedereen om de beurt wordt geveld wijst toch meer op een besmettelijke aandoening. het jongetje uit mijn vorige verhaal had geen keelpijn, maar oorpijn, dan klopt het verhaal ook beter. overigens is het nog steeds erg warm. ik voel me goed omdat ik veel zweet en daardoor lekker afkoel.
mijn volgende project is het bezoek aan de tandarts. ik ga daar met ongeveer 40 kinderen heen. ik heb er nu 20 gehad maar ik denk dat er van die 20 wel 10 nog terug moeten. schoonmaken en vullen gebeurt nl niet in een keer en ook vullingen doet ze maar aan een kant. het bezoek aan de tandarts gebeurt in een ziekenhuis het CSI (een christelijk ziekenhuis, waar ze echte dossiers hebben). het nadeel is dat je erg lang moet wachten, soms om administratieve reden, maar soms om onduidelijke reden. opwinden helpt niets. weggaan kan dan ook niet want we hebben al betaald en het geld krijg je niet terug. gisteren ben ik er geweest van 10 uur ( 9 uur de deur uit, eerst een uur wachten en bus, riksha was er dus niet)en om 16.15 weer in de school. de kinderen hadden honger etc. en ik was echt boos, maar het hielp niet. de tandarts is een jonge vrouw. ze blijft rustig en voornaam en heel vriendelijk. ik vind haar erg aardig en deskundig en dan is dat uiteidelijk het wachten wel waard, maar het is zo anders als bij ons, dat ik niet weet of ik daaraan kan wennen. vanochtend moest ik terug met 2 kinderen, de een krijgt een kapje over zijn voortand want daar is een stuk afgebroken (moet dus nog een keer) en de ander had een rotte kies, melkkies gelukkig, die getrokken moest worden. ze had gezegd 9 uur, maar ze kwam pas om 10 uur en toen duurde het nog een half uur! maar ze is zo aardig dat ik gewoon niet boos kan zijn. ook lief voor de kinderen. de omstandigheden zijn totaal anders. het ziet er allemaal een beetje groezelig uit. ze maakt alles zelf en doet dat op een rustige vastberaden manier. ik bedenk nu dat ik haar ga vragen of ik een foto van haar mag maken. zij is echt iemand die indruk op mij maakt. ze lijkt bovendien nog heel jong. tot nu toe ben ik met behulp van loganatan ( de man die s' nachts op de kinderen past en voor ze zorgt) gegaan, want ik durfde het niet aan met zoveel kinderen alleen te gaan. ik heb nu wat meer ervaring en wil volgende keer alleen met 6 of 7 kinderen gaan. er zijn ook groteren bij, dus dat moet lukken. iets anders waaraan ik niet goed kan wennen is de manier waarop de kindern omgaan met bezit. dat komt waarschijnlijk omdat ze niet veel hebben, maar soms heb je het gevoel dat niets veilig is. nu heb ik gelezen over het hindugeloof, dat bezit niet na te streven is en dat je juist geluk kan bereiken als je alles kan delen of zoiets. ik zal het nog eens goed nalezen. vanavond gaan we (de 3 volunteers) uit eten in kanchipuram en daarna een tempel bekijken. ik het donker schijnt dat bijzonder te zijn.
mijn volgende project is het bezoek aan de tandarts. ik ga daar met ongeveer 40 kinderen heen. ik heb er nu 20 gehad maar ik denk dat er van die 20 wel 10 nog terug moeten. schoonmaken en vullen gebeurt nl niet in een keer en ook vullingen doet ze maar aan een kant. het bezoek aan de tandarts gebeurt in een ziekenhuis het CSI (een christelijk ziekenhuis, waar ze echte dossiers hebben). het nadeel is dat je erg lang moet wachten, soms om administratieve reden, maar soms om onduidelijke reden. opwinden helpt niets. weggaan kan dan ook niet want we hebben al betaald en het geld krijg je niet terug. gisteren ben ik er geweest van 10 uur ( 9 uur de deur uit, eerst een uur wachten en bus, riksha was er dus niet)en om 16.15 weer in de school. de kinderen hadden honger etc. en ik was echt boos, maar het hielp niet. de tandarts is een jonge vrouw. ze blijft rustig en voornaam en heel vriendelijk. ik vind haar erg aardig en deskundig en dan is dat uiteidelijk het wachten wel waard, maar het is zo anders als bij ons, dat ik niet weet of ik daaraan kan wennen. vanochtend moest ik terug met 2 kinderen, de een krijgt een kapje over zijn voortand want daar is een stuk afgebroken (moet dus nog een keer) en de ander had een rotte kies, melkkies gelukkig, die getrokken moest worden. ze had gezegd 9 uur, maar ze kwam pas om 10 uur en toen duurde het nog een half uur! maar ze is zo aardig dat ik gewoon niet boos kan zijn. ook lief voor de kinderen. de omstandigheden zijn totaal anders. het ziet er allemaal een beetje groezelig uit. ze maakt alles zelf en doet dat op een rustige vastberaden manier. ik bedenk nu dat ik haar ga vragen of ik een foto van haar mag maken. zij is echt iemand die indruk op mij maakt. ze lijkt bovendien nog heel jong. tot nu toe ben ik met behulp van loganatan ( de man die s' nachts op de kinderen past en voor ze zorgt) gegaan, want ik durfde het niet aan met zoveel kinderen alleen te gaan. ik heb nu wat meer ervaring en wil volgende keer alleen met 6 of 7 kinderen gaan. er zijn ook groteren bij, dus dat moet lukken. iets anders waaraan ik niet goed kan wennen is de manier waarop de kindern omgaan met bezit. dat komt waarschijnlijk omdat ze niet veel hebben, maar soms heb je het gevoel dat niets veilig is. nu heb ik gelezen over het hindugeloof, dat bezit niet na te streven is en dat je juist geluk kan bereiken als je alles kan delen of zoiets. ik zal het nog eens goed nalezen. vanavond gaan we (de 3 volunteers) uit eten in kanchipuram en daarna een tempel bekijken. ik het donker schijnt dat bijzonder te zijn.
-
04 November 2006 - 14:41
Danielle:
wat een andere wereld waarbij tijd kennelijk geen rol speelt! Erg leuk om je verhalen te lezen en ik ben eigenlijk wel heel erg onder de indruk. Even een tip: ik heb op de site van Nanda Stijntjes naar foto's gekeken, ook een paar leuke van Stella! Dat vond ik echt leuk om te zien, om de verhalen nog echter te maken. dag lieve mama, veel succes met de projecten en stap ze vanavond! -
04 November 2006 - 15:15
Hannah Yakin:
Wanneer kom je terug in Nederland?
Abraham en ik zijn er van 29 November tot 10 December -
04 November 2006 - 19:25
Maureen:
LEUK hoor! Zo gezellig je uitvoerige verhalen!! Gisteren heb ik mijn prikken gehaald, volgende week paspoort en dan kan ik meteen visum gaan halen! Schrijf nog even WAt ik allemaal mee kan nemen!Met Anke heb ik voor de 16de afgesproken, ga ik bij haar eten! veel liefs, maureen -
04 November 2006 - 21:19
Ida:
Lieve Stella
wat maak je een hoop mee!
Succes met de voorlichting . liefs -
04 November 2006 - 21:21
Margot:
Knap hoor dat je met zoveel kinderen op stap gaat, ze zijn erg zelfstandig en nieuwsgierig he? Dat bezit niet belangrijk is is raar zeg, dat heeft waarschijnlijk ook te maken met dat ze privacy ook niet snappen. Ik ben benieuwd wat je van de tempels vind -
05 November 2006 - 10:40
Henny:
Lieve Stella, wat een stoer verhaal. Met al die kinderen naar de tandarts. Dat vervoermiddel zal wel lijken op de rksja's waar we op Ambon inzaten. Ook zo opgepropt. Ik weet niet meer hoe ik op de site van Nanda moet komen, waar Danielle het over heeft. Ik wil je wel weer eens op foto's zien.
Geniet er maar van. Liefs, Henny -
06 November 2006 - 08:53
Danielle:
Henny, dat is nadastijntjes.waarbenjij.nu Het zijn maar een paar foto's maar wel leuk
groetjes -
06 November 2006 - 08:54
Danielle:
sorry herstel: nandastijntjes.waarbenjij.nu (+www ervoor) -
06 November 2006 - 10:42
Nellie:
lieve Stella, wat grappig, dat je zo jezelf blijft onder totaal andere omstandigheden. Heerlijk voor die kinderen,dat je meegaat naar de tandarts. Dat is overal een beetje eng.
Succes en liefs van Nellie. -
08 November 2006 - 21:35
Ans En Dorothe:
We zitten samen jou te bewonderen,wat een geduld met dat wachten,en wat wonderlijk in onze ogen dat er zo'n goede tandartse is.Was de tempel weer mooi,en pas op met die share-auto's,maar ja,dat zal niet altijd mogelijk zijn.Veel groetjes van ons en sterkte. -
09 November 2006 - 11:46
Roeland:
Lieve Stella,
Gelukkig Maar dat je ontdekt heb dat het geen ernstige ziekte betreftJe bent er echter wel druk mee
Gandi was ook een Hindoe en tegen bezit.Een ander zijn bezittingen stelen is ook een vorm van herverdelen. Het ligt er maar aan van wie je steelt.
Om te kunnen delen moet je immers wel eerst bezitten.
Ik ben benieuwd wat uiteindelijk jouw mening is
(wordt)over bezit. Wat is het leven saai in Nederland waar zelfs de tandarts precies op tijd werkt. Stella hou je taai.
-
09 November 2006 - 20:17
Ria En Ton Sikking:
hallo stella,
via margot kunnen wij nu ook jouw web-site zien.
heel erg leuk, om te lezen watje doet in india.
Inmiddels is hier de herfst begonnen.
Geniet maar van jouw goede werk, groetjes uit kloetinge -
10 November 2006 - 09:08
Elly Bouwens:
Ik geniet met volle teugen van je verhalen.
Met name het het stuk over Diwali, omdat ik toen moest denken aan Yerseke waar Hanna samen met haar man en andere mannen een stuk hebben opgedragen. Het sminken vond ik toen erg indrukwekkend.
Ook de andere verhalen zijn erg goed beschreven.
Groetjes
-
13 November 2006 - 16:03
Aggy:
Dat dwingende tijdsbesef van ons, dat is toch waar we allemaal zo gestressed van raken? En ook dat idee dat we het zo goed moeten doen,en goed zijn: waarom zou een opleiding hier beter zijn dan daar? Waarom zouden wij het beter weten dan zij? En die vergelijking van die talenten uit de Bijbel, heeft ons misschien wel welvaart gebracht, maar tegelijkertijd ook een sterk bezitsbewustzijn en of we daar nu zo gelukkig mee moeten zijn? Kortom Stella, allemaal nuttige confrontaties en je blijft ons maar mooi op de hoogte houden, want dan worden ook wij misschien een beetje wijzer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
