laatste bericht uit india/nederland
Door: stella
16 Januari 2007 | India, Kānchipuram
gisteren aangekomen op schiphol, waar het heerlijk was verwelkomd te worden door een hele familieschare. het is wel wennen, de kou, het grote huis voor mij alleen en de tijd die ik nu voor mezelf heb.
nadat ik mijn vorige bericht had geplaatst werd ik 's middags alweer geconfonteerd met de bewuste vrouw, ik noem haar C. Zij was radeloos en wilde in ieder geval die abortus. in het ziekenhuis was ze weggelopen, ik denk omdat ze bang was. ze vroeg mij expliciet haar te helpen en de volgende dag met haar mee te gaan naar de kliniek voor de abortus. dat kon ik natuurlijk niet weigeren. de volgende ochtend (maandag) vroeg gegaan en me op staan eten bij de bushalte omdat ik een uur moest wachten. maar ik was er toch nog eerder dan C. zij was van haar huis gekomen en haar man was weer mee ( had ik gevraagd) nu ging het heel soepel, waarschijnlijk ook omdat ik de vorige middag naar de arts had gebeld en dat was toch overgekomen. zij zou gelijk geholpen worden en ik betaalde 1500 Rs, is ong 30 euro, voor ons een schijntje. over 3 uur zou ze weer weg mogen. ik ging winkelen in de stad om alvast mijn afscheid voor te bereieden en toen ik na 3 uur terugkwam moesten er alleen nog maar medicijnen gehaald worden, die ik ook weer betaalde. ze waren erg dankbaar ook de man, hielpen mij in de goede bus te komen en wij gingen ieder naar huis. zij hadden mij gevraagd hun te bezoeken in hun huis. hanne en rajo raadden mij dat af omdat het vlak voor mijn vliegreis zou zijn en omdat zij bang waren dat ze mij geld zouden vragen. ik zag zelf ook wel in dat er geen tijd meer was, want ik had ook nog andere afspraken. maar wat dat geld betreft hadden zij het mis. C. kwam naar me toe en zei dat ze me het geld wat ik in de kliniek had betaald terug wilde geven. ik was helemaal geroerd en had het dus toch goed aangevoeld. uiteindelijk kwamen we overeen dat we de kosten zouden delen. op mijn afscheids feestje kwam de echtgenoot ook, wat ik een hele eer vond, want hij moest er toch weer 2 uur voor reizen en ook weer terug. zo was het toch nog een goed einde. ik heb ervan geleerd dat ik niet te snel mijn eigen lijn moet volgen, maar oog moet blijven houden voor de wens van de hoofdpersoon en dat zei ik nu ook tegen haar; als jij het wil dan doe ik het en dat werkte, dat was dus een heel andere benadering. als dokter vergeet je dat vaak en wil je gewoon doen wat je het beste lijkt, maar dat is dus niet altijd het beste.
ik had een denderend afscheidsfeest (samen met de verjaardag van nanda). mijn deel was dat iedereen een taartje had, daar een kaarsje in deed, die dan een beetje gelijk werden aangestoken, niemand mocht al gaan eten, wat een zeer moeilijke opdracht was, en toen moest iedereen tegelijk zijn kaarsje uitblazen. het waren er 75, dus dat was een leuk gezicht en een toepasselijk gebaar. daarna hebben we heerlijk gedanst, wat deze kinderen heel goed kunnen.
dit was dus echt mijn laatste bericht. ik ben van plan over 2 jaar weer te gaan. vrijwilligers in de gezondheidszorg of vrijwilligers die engelse les kunnen geven (een bevoegdheid hebben) kunnen ze wel gebruiken. als iemand er voor voelt hoor ik het wel.
allemaal bedankt voor de reacties. ik vond dat erg fijn om te lezen.
nadat ik mijn vorige bericht had geplaatst werd ik 's middags alweer geconfonteerd met de bewuste vrouw, ik noem haar C. Zij was radeloos en wilde in ieder geval die abortus. in het ziekenhuis was ze weggelopen, ik denk omdat ze bang was. ze vroeg mij expliciet haar te helpen en de volgende dag met haar mee te gaan naar de kliniek voor de abortus. dat kon ik natuurlijk niet weigeren. de volgende ochtend (maandag) vroeg gegaan en me op staan eten bij de bushalte omdat ik een uur moest wachten. maar ik was er toch nog eerder dan C. zij was van haar huis gekomen en haar man was weer mee ( had ik gevraagd) nu ging het heel soepel, waarschijnlijk ook omdat ik de vorige middag naar de arts had gebeld en dat was toch overgekomen. zij zou gelijk geholpen worden en ik betaalde 1500 Rs, is ong 30 euro, voor ons een schijntje. over 3 uur zou ze weer weg mogen. ik ging winkelen in de stad om alvast mijn afscheid voor te bereieden en toen ik na 3 uur terugkwam moesten er alleen nog maar medicijnen gehaald worden, die ik ook weer betaalde. ze waren erg dankbaar ook de man, hielpen mij in de goede bus te komen en wij gingen ieder naar huis. zij hadden mij gevraagd hun te bezoeken in hun huis. hanne en rajo raadden mij dat af omdat het vlak voor mijn vliegreis zou zijn en omdat zij bang waren dat ze mij geld zouden vragen. ik zag zelf ook wel in dat er geen tijd meer was, want ik had ook nog andere afspraken. maar wat dat geld betreft hadden zij het mis. C. kwam naar me toe en zei dat ze me het geld wat ik in de kliniek had betaald terug wilde geven. ik was helemaal geroerd en had het dus toch goed aangevoeld. uiteindelijk kwamen we overeen dat we de kosten zouden delen. op mijn afscheids feestje kwam de echtgenoot ook, wat ik een hele eer vond, want hij moest er toch weer 2 uur voor reizen en ook weer terug. zo was het toch nog een goed einde. ik heb ervan geleerd dat ik niet te snel mijn eigen lijn moet volgen, maar oog moet blijven houden voor de wens van de hoofdpersoon en dat zei ik nu ook tegen haar; als jij het wil dan doe ik het en dat werkte, dat was dus een heel andere benadering. als dokter vergeet je dat vaak en wil je gewoon doen wat je het beste lijkt, maar dat is dus niet altijd het beste.
ik had een denderend afscheidsfeest (samen met de verjaardag van nanda). mijn deel was dat iedereen een taartje had, daar een kaarsje in deed, die dan een beetje gelijk werden aangestoken, niemand mocht al gaan eten, wat een zeer moeilijke opdracht was, en toen moest iedereen tegelijk zijn kaarsje uitblazen. het waren er 75, dus dat was een leuk gezicht en een toepasselijk gebaar. daarna hebben we heerlijk gedanst, wat deze kinderen heel goed kunnen.
dit was dus echt mijn laatste bericht. ik ben van plan over 2 jaar weer te gaan. vrijwilligers in de gezondheidszorg of vrijwilligers die engelse les kunnen geven (een bevoegdheid hebben) kunnen ze wel gebruiken. als iemand er voor voelt hoor ik het wel.
allemaal bedankt voor de reacties. ik vond dat erg fijn om te lezen.
-
16 Januari 2007 - 16:59
Hannah Yakin:
Lieve Stella, mag ik volgende keer met je mee? -
17 Januari 2007 - 11:13
Tuchtcollege:
Beste Stella,
Hartelijk Welkom in Nederland en tot gauw!
Groet, Liane Versteeg, Saskia van Vark en Ellen van der Meer. -
19 Januari 2007 - 13:09
Margot:
Een mooie afronding van een geslaagde reis. Toen je aankwam straalde je, zei Erlend. Een goed gevoel om bij je te houden. -
19 Januari 2007 - 17:32
Roeland:
Lieve Stella ,
Wat een mooie afsluiting van je Indiase avontuur.
roeland en mies -
20 Januari 2007 - 15:05
Jopie Bram:
Lieve Stella
Welkom thuis en tot gauw.
Je hebt door C te helpen toch een heel fijn gevoel aan je laatste dagen daar overgehouden denk ik. Heel fijn dat je dat nog gedaan hebt.
Het lijkt mij heel leuk om je verjaardag eens in een heel andere cultuur te vieren. we horen het allemaal nog wel van je.
Ga maar weer gauw wennen hier in het koude kikkerlandje.
Liefs van ons, we zullen je verhalen missen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
