weer terug in pujarasantankal
Door: stella
07 Januari 2007 | India, Kānchipuram
zo heet het gehuchtje waar de shool is. na onze drukke vacantie, waar we van alles zagen, was de school weer een oase van rust. we waren ook nog een paar dagen in mahabalipuram, waar we weer een mooie tempel zagen en mandapams en ratha's, een soort kleine tempeetjes lijkend op strijdwagens. ook maakten we een heerlijke strandwandeling, waarbij we een dode (giftige rog op de rand tussen zee en strand zagen, die worden daar ook gevangen, dus voor mij geen zwemmen in de zee. mijn badpak heb ik voor niets meegenomen. we zagen op oude jaar een prachtige uitvoering van "onze" kattaikuttu kinderen in het beroemde kalakchetra theater in chennai. wie kan zich een beter oude jaar wensen! de school is natuurlijk niet echt rustig, want 43 kinderen kunnen best lawaai maken en daarij is er de muziek en het zingen waar het om draait. s nachts wordt ik vaak wakker van het geluid van, ik denk wel, 2 moskees, die om 4 uur al beginnen met hun afschuwelijke gezang! maar toch blijft het er fijn. ik moest op een ochtend om 6 uur opstaan en toen kwam er onmiddelijk een kind kijken of er wat was, want ze ahdden mijn licht gezien, dat geeft wel een beschermd gevoel.
Nu het verhaal over abortus. in india kan daar heel openlijk over gepraat worden. van staaswege wordt de ingreep vergoed als daar ook een sterilisatie wordt uitgevoerd. ik kreeg ermee te maken doordat een medewerkster zwanger was, al 2 maanden, en het kind niet kon hebben, wegens medische redenen en ook wegens omstandigheden. ik ben 3 x heel vroeg opgestaan om haar te begeleiden, maar anders dan in nederland is het niet baas in eigen buik, maar moet de man toestemming geven en er ongeveer bijblijven. de patient moet in het ziekenhuis blijven tot de anaesthesist komt en moet maar afwachten wanneer ze geholpen wordt. na vele malen van het kastje naar de muur gestuurd te zijn, was het na 3 dagen zover dat de formalitieten waren geregeld. de patient (zwangere vrouw) heeft het niet kunnen volhouden en heeft het ziekenhuis verlaten. ik kan niets doen. s lands wijs s lands eer. alleen als ze me wat vragen kan dat, dus houd ik me maar op de achtergrond, maar ik was wel erg teleurgesteld en ook weer een ervaring rijker. er is kans dat het kind niet goed is, want ze had al medicijnen genomen en is ook al wat ouder en erg mager. toch kan ik wel afstand van nemen. ik denk dat dit mijn laatste bericht is vanuit india. ik laat nog wat horen vanuit nederland.
Nu het verhaal over abortus. in india kan daar heel openlijk over gepraat worden. van staaswege wordt de ingreep vergoed als daar ook een sterilisatie wordt uitgevoerd. ik kreeg ermee te maken doordat een medewerkster zwanger was, al 2 maanden, en het kind niet kon hebben, wegens medische redenen en ook wegens omstandigheden. ik ben 3 x heel vroeg opgestaan om haar te begeleiden, maar anders dan in nederland is het niet baas in eigen buik, maar moet de man toestemming geven en er ongeveer bijblijven. de patient moet in het ziekenhuis blijven tot de anaesthesist komt en moet maar afwachten wanneer ze geholpen wordt. na vele malen van het kastje naar de muur gestuurd te zijn, was het na 3 dagen zover dat de formalitieten waren geregeld. de patient (zwangere vrouw) heeft het niet kunnen volhouden en heeft het ziekenhuis verlaten. ik kan niets doen. s lands wijs s lands eer. alleen als ze me wat vragen kan dat, dus houd ik me maar op de achtergrond, maar ik was wel erg teleurgesteld en ook weer een ervaring rijker. er is kans dat het kind niet goed is, want ze had al medicijnen genomen en is ook al wat ouder en erg mager. toch kan ik wel afstand van nemen. ik denk dat dit mijn laatste bericht is vanuit india. ik laat nog wat horen vanuit nederland.
-
07 Januari 2007 - 12:49
Hannah Yakin:
We zien uit naar berichten vanuit Nederland. Het was heerlijk om op je lijst te staan. Gelukkig 2007, Hannah -
07 Januari 2007 - 12:56
Roeland:
Lieve Stella,
Het zit er weer op voor jou. Een drama op de valreep. Het is niet allemaal rozengeur. Stella
tot in Nederland.
Roeland en Mies.
-
07 Januari 2007 - 13:06
Nellie:
lieve stella, nog even genieten en meeleven met al die jonge en oudere mensen, overal vandaan.Nog even wat van je kennis weggeven!
goede reis, liefs, nellie. -
07 Januari 2007 - 19:11
Margot:
Leek ons ook erg gevaarlijk die zee,net na die tsunami was er van alles afgebrokkelt en heel vies door alle poep vanwege de kapotte leidingen. tot snel -
07 Januari 2007 - 20:02
Ans:
wat afschuwelijk voor die zwangere vrouw.en ook naar voor jou om dat van zo dichtbij mee te maken en niets te kunnen doen. -
07 Januari 2007 - 20:15
Ans:
wat afschuwelijk voor die zwangere vrouw.en ook naar voor jou om dat van zo dichtbij mee te maken en niets te kunnen doen. -
08 Januari 2007 - 12:49
Bram En Jopie:
Lieve Stella. Zo dat was dan je laatste, geschreven, verhaal over je belevenissen daar in India. Fijn dat jullie zoveel gezien hebben op reis. We wachten in Nederland allemaal om je weer te zien. Ik weet niet precies wanneer je naar huis komt maar in ieder geval een hele goede reis terug. tot snel liefs van ons beiden Jopie -
09 Januari 2007 - 09:11
Katjah:
Nou zeg, wat een gedoe. Maar inderdaad 's lands wijs 's lands eer. Je kunt dan weinig doen , behalve er zijn voor zo'n vrouw. Wat een belevenissen allemaal hè? Wat zul je moeten wennen hier thuis! Maar ik zie er wel naar uit hoor. Wanneer kom je precies thuis? Ik heb de 16e in mijn hoofd. Geniet nog maar flink en kom veilig thuis! xxx K
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
