diwali
Door: stella
22 Oktober 2006 | India, Kānchipuram
het einde van het laatste bericht lijkt er niet opgekomen te zijn. er was toen een update in het programma van 'waar ben jij nu' waardoor het niet helemaal goed ging. ik moest in ieder geval op tijd terug zijn om naar de nachtvoorstelling van het kuttu theater te gaan. het was de laatste voorstelling voor het regenseizoen. de volgende is pas weer als ik weg ben, dus ik wilde echt wel gaan. het was inderdaad een belevenis. eerst wachten op de bus, dan een poos met de bus. het besef van tijd verdwijnt dan. je kunt er ook maar beter niet opletten. het gaat volgens schema, alleen ken ik het schema niet. eenmaal in het dorpje perungatti, waar veel spelers wonen, aangekomen, weer wachten, diverse ouders van kinderen begroet, een huisje bekeken. naar het toilet gaan gebeurde in de achtertuin, in het dorpshuis gegeten van een bananenblad aan lange stenen tafels. ik vond het er schoon. na weer een tijd wachten begon het spektakel. het zijn allemaal verhalen uit de maharatna ( het woord is niet helemaal goed, misschen verbeter ik het volgende keer) over de koning krishna en zijn lotgevallen, zijn vrouw, knechetn, hofdames en altijd is er de paljas aanwezig, die heeft een hele grote rol. het geheel is heel kleurig met bijzonderen costuums. op het hoofd worden houten ornamenten gedragen en ook zijn e rgrote houtn schouderstukken, dat maakt het erg zwaar en het is dus een hele inspanning voor de acteurs. wij zaten op een matje vlak vooraan te kijken. de voorstelling was ter ere van een overledene. de voorstelling werd ook bij dat huis gegeven. ik ben regelmatig in slaap gevallen, gewoon achterover op de grond. later ben ik wat naar achteren gegaan. de grond was niet hard. tussendoor heb ik zo veel mogelijk gekeken, want het verveelde helemaal niet. woensdagochtend hoefde ik gelukkig geen les te geven en heb iik heerlijk geslapen. daarna nog 1 en 1/2 dagen school met op donderdag de parents meeting. ik zie nu dat alle gezichten anders zijn, maar het blijft moeilijk te zien wie de echte ouder is (het deed mij denken aan het spelletje wie van de drie). verder kon ik geen enkel woord verstaan en voelde ik me een alien. alle kinderen gingen mee met hun ouders of andere familie. het gebouw was vreemd leeg. vrijdag heb ik 7 uur in de auto gezeten om een meubelmakerij in pondicherrie te bezoeken, maar tijd beleef ik hier anders. we (hanne en rajocopal) hebben goede houten meubels uitgezocht voor de school,koloniaal/antiekachtig. het bezoek op zich was al de moeite waard. daarna heerlijk gegeten aan de boulevard met lepel,mes en vork en uiticht op de zee. de obers bogen als knipmessen, een andere wereld! gisteren met de andere volunteers naar vellore geweest, fort, tempel en bazaars bekeken. vandaag in kanchipuram in mijn eentje een tempel bekeken. heel indrukwekkend, groot, sierlijk, ornamenten. ogen en oren krijgen allemaal indrukken te verwerken, waarvan de betekenis me ontgaat ik onderga het dus gewoon maar. o ja deze feestdagen staan ook in het teken van het licht en er wordt ontzettend veel vuurwerk afgestoken. mooi vuurwerk en veel rotjes. een geknal de hele dag door. oud en nieuw is er niets bij.
volgende week wordt een normale schoolweek. voor mij staat o.a. op het programma bezoek aan de tandarts met een groep en een grootscheepse aanpak van de luizen. ik ben benieuwd hoe de kinderen terugkomen en met wat voor kwaaltjes.
volgende week wordt een normale schoolweek. voor mij staat o.a. op het programma bezoek aan de tandarts met een groep en een grootscheepse aanpak van de luizen. ik ben benieuwd hoe de kinderen terugkomen en met wat voor kwaaltjes.
-
22 Oktober 2006 - 08:12
Hannah Yakin:
Geweldig, wat je allemaal meemaakt. Ik ben zelf twee keer in India geweest, in verschillende oorden, en ik weet wat je bedoelt als je zegt: Het gaat volgens een schema, alleen ik ken het schema niet. Je voelt je net op een andere planeet. Heel veel liefs van Hannah -
22 Oktober 2006 - 13:29
Hetty:
Hoi lieve Stel,
Wat een belevenissen allemaal! Als ik dat allemaal zo lees vraag ik me af of je nog wel terug wilt komen. Als dat niet zo is zit er niets anders op dan dat wij elk jaar een weekje naar India komen in plaats van naar Renesse.
Maja is intussen oma geworden. Bart en Saskia hebben een zoon gekregen en hij heet Daan. Maja is al helemaal verliefd op het ventje. En terecht, het is een schatje.
Dag Stel, tot ooit en geniet vooral niet met mate.
Liefs: Hetty. -
22 Oktober 2006 - 15:31
Henny:
Lieve Stella, leuk om weer je belevenissen te lezen.Hebben we dat verhaal wat je gezien hebt, ook niet in Indonesie gezien en gehoord? In elk geval zal het er op lijken.
Dus deze week is het vakantie? Wat je doet en moet doen is dus heel erg afwisselend. Geweldig hoor. Op een mail schrijf ik de volgende keer weer wat over hier. Veel liefs, Henny -
22 Oktober 2006 - 19:07
Roeland:
Lieve Stella,
Marja heeft vandaag ook jouw website gezien. Ze was bij ons op visite. Ze vond het prachtig.En ze bewonderd jou moed en jouw durf zeer. voor mij geldt
hetzelfde. Ik kijk met plezier uit naar je volgende bericht. Hoe je de luizen te lijf gaat bijv; liefs Roeland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
